Speech van Daphne Meijer, bestuurslid van EAJG (Eeen ander Joods Geluid)

Goedemiddag allemaal.

 

Ik wil graag enkele ervaringen met jullie delen. Ik sta hier namens een Joodse organisatie, Een Ander Joods Geluid. Wij bestaan nu 24 jaar, sinds 2001. En wij zetten ons in voor de mensenrechten van Palestijnen, en hieraan gekoppeld ook de mensenrechten van Israëli’s, en we vinden ons gesteund door een groot aantal Joodse organisaties in het buitenland die dit ook doen.

 

Wat was 2001 vergeleken met de horror van nu, een onschuldige tijd. Toen dachten we nog dat we een beroep konden doen op wetten en regels. Wij hebben 24 jaar lang kunnen zien wat er gebeurt als overheden en organisaties hun eigen wetten en afspraken niet serieus nemen. De situatie in Palestina is een symptoom van dat we in het Westen, in het globale Noorden, te laks zijn geweest. Israël is meermaals veroordeeld door VN resoluties, door het Internationale Hof van Justitie en het Europese Hof, maar als niemand de moeite neemt om die uitspraken te handhaven, ontstaat er wetteloosheid. Er bestaat een associatieverdrag tussen Israël en de EU met bepalingen over mensenrechten, waar niemand zich iets van aantrekt. Als overheden en bedrijven zich niet aan hun eigen normen houden, bijvoorbeeld aan hun eigen code voor maatschappelijk verantwoord ondernemen, leren anderen dat ze kunnen doen en laten wat ze willen. De gelegenheid maakt de fascist en wie niet terug duwt bij het begin van terreur oogst straffeloosheid voor de dader en rechteloosheid voor het slachtoffer.

 

Help ons, smeekt de mensenrechtenbeweging in Israël & Palestina. Laat je bedrijven, investerende pensioenfondsen, universiteiten en overheden zich aan hun eigen regels houden. Stel nu toch eens een boycot in, of een sanctie. Maar zelfs iets simpels als je houden aan het importverbod op landbouwproducten uit de bezette gebieden, dadels en wijn uit de illegale nederzettingen op de Palestijnse Jordaanoever, was jarenlang al te moeilijk.

 

Als je als Nederlandse gezagsdrager nooit iets heb durven zeggen over een pakje dadels, want zeg je dan over geweld? Over platgebombardeerde steden en dorpen, over etnisch gezuiverde families die van hun land worden gejaagd. We mompelen wat, als Nederlandse samenleving. Genocide in Gaza, de meeste van onze politici durven er nog steeds niets van te vinden. Apartheid, Een Ander Joods Geluid, wat schandalig dat je dit woord gebruikt!

 

Palestina is alweer een symptoom, van wat er gebeurt als een fascistische beweging zichzelf als bondgenoot gaat zien van een racistisch Apartheidsregime met genocidale verlangens. Het doet me enorm pijn om dit te zeggen, maar het is helaas wel waar. De fascistische beweging omarmt Israël, omdat men de eigen idealen weerspiegeld ziet. Moslimhaat en westers superioriteitsdenken. En een afkeer van bruine mensen die Arabisch spreken.

Wij waarschuwen al jaren, en we krijgen ook al jaren de volle laag van deze vrienden van Israël. Nu ja, het zal wel.

 

Wie opkomt voor Palestijnse rechten krijgt te maken met repressie en de repressie wordt steeds steviger ingezet. Ook hier in Nederland. Dat begint met uitschelden op sociale media, door mensen met een Israëlisch vlaggetje achter hun naam, en het eindigt met het intrekken van verblijfsvergunningen en de roep om ontslag van bijvoorbeeld kritische wetenschappers. Een heel klein voorbeeld. De burgemeester van Miami Beach wilde vorige week nog een bioscoop sluiten die de film No Other Land had laten zien. Dezelfde roep, om subsidie af te pakken, klinkt in de gemeenteraad in Amsterdam over een onschuldig zalencentrum als Pakhuis de Zwijger, hier in Amsterdam, die avonden organiseert over Gaza.

 

We moeten door, in ons geval met de Palestijnse zaak, al was het maar omdat onze Joodse, Israëlische en Palestijnse vrienden in onze gemeenschappelijke mensenrechtenbeweging, die gelukkig met zeer velen zijn, op ons rekenen. Omdat het onze verantwoordelijkheid is, als Joden, om te strijden. Voor gelijke rechten, voor andere toekomstvisies dan eeuwigdurend geweld.

 

Wij willen een andere toekomst, hier, daar en overal elders. En jullie hulp en solidariteit kunnen we goed gebruiken. Maar strek je armen uit naar zoveel mogelijk onrecht overal ter wereld, want er is heel veel mis en elk dag zien autoritaire, racistische aanhangers van roofkapitalisme en onderdrukking meer kansen om anderen uit te buiten. Zelden zag de toekomst er ondragelijker uit, en zelden heb ik meer de behoefte gevoeld om met de dekens over me heen in bed te blijven liggen en het uit te schreeuwen, maar niets doen is nu eenmaal geen optie.

 

Dank jullie wel.